537 317 035

przedszkolebrzeskopl@gmail.com

Metody Pracy

Muzyka Relaksacyjna

Jest ona najprostszą a zarazem bardzo skuteczną formą kształtowania pozytywnych emocji wśród dzieci polegającą na słuchaniu krótkich utworów lub fragmentów odpowiednio dobranej muzyki artystycznej, poważnej.
Muzyka relaksacyjna ma bardzo duży wpływ na zdrowie i dobre samopoczucie. Pozwala ona redukować stres, lęki, depresje.
Bardzo ważna w doborze muzyki do ćwiczeń jest tonacja, tempo, oraz czynniki psychologiczne, fizjologiczne i estetyczne, po to by spowodować różnorodne reakcje słuchowe, fizyczne i emocjonalne.

Masaż Relaksacyjny

Masaż relaksacyjny będący jedną z technik relaksacyjnych opiera się na zabawie bazującej na naturalnej aktywności dziecięcej, służy pogłębianiu kontaktów pomiędzy dziećmi i dorosłymi, odprężaniu i wspólnemu przeżywaniu radości.
Podczas tego typu zabaw używany jest spowolniony ruch i gesty: głaskania, kołysania, drapania, itp. Są to spontaniczne ruchy, pomagające w odpędzeniu zmartwień, napięć, zwiększeniu pewności siebie. Masaż relaksacyjny wymaga od dzieci osobistego zaangażowania, wspomaga i ćwiczy koncentrację.
Jego głównym celem jest łagodzenie wewnętrznych napięć, zmniejszenie stresu, stworzenie warunków sprzyjających odprężeniu, rozwijanie twórczej wyobraźni.

Pedagogika Zabawy Klanza

Pedagogika ta włącza do nauczania i wychowania metody kreatywne, aktywizujące, pobudzające emocje i wyobraźnię, z przełożeniem ich na takie sytuacje, w których uczestnik grupy może bez lęku rozwijać swoje najlepsze strony.
Proponuje zabawy i gry, które:

  • zapewniają dobrowolność uczestnictwa,
  • wykluczają rywalizację,
  • dają możliwość komunikowania się poprzez ruch, słowplastykę, oraz inne środki wyrazu.

Doświadczenie zaś własnej twórczości służy akceptacji własnych możliwości i ograniczeń (także fizycznych).

Wymiana myśli i odczuć, zrozumienie problemu, który można wspólnie rozwiązać sprzyjają integracji w grupie. Uczestnicy zabawy, bawiąc się pozbywają się stresu i niepewności, stają się otwarci na drugiego człowieka, ćwiczą się również w asertywności.
Dzięki pozytywnemu oddziaływaniu grupy, dzieci czują się bardziej dowartościowane, co wyzwala w nich chęć do działania.
Metod związanych z pedagogiką zabawy najlepiej uczyć się przez przeżywanie. Tylko wtedy dzieci dobrze się bawią, czują się odprężone i radosne.

Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne

Metoda ta wspiera i stymuluje rozwój dziecka. Nadrzędnym celem tej metody jest osiągnięcie wewnętrznego spokoju, uświadomienie sobie własnej wartości, odprężenie się, zrelaksowanie, a także rozwijanie wzajemnych kontaktów i porozumiewanie się poprzez ćwiczenia. Głównym założeniem tej metody jest posługiwanie się ruchem jako narzędziem we wspomaganiu rozwoju psychoruchowego dziecka oraz w terapii zaburzeń rozwoju. Jest ona szczególnie przydatna w pracy z dziećmi nadpobudliwymi, agresywnymi, lękliwymi oraz w przypadkach głębszych zaburzeń rozwojowych.
Podstawowym założeniem tejże metody jest rozwijanie przez ruch:

  • świadomości własnego ciała i usprawniania ruchowego,
  • świadomości przestrzeni i działania w niej,
  • dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązywania z nimi bliskiego kontaktu.

Metoda Carla Orffa

„Język, taniec i muzyka są pomyślane
jako trzy równie ważne formy ekspresji.”
Carl Orff

U podstaw systemu Carla Orffa zauważamy założenia ogólno wychowawcze, czyli wykorzystanie muzyki i aktywności muzycznej dziecka do celów wychowawczych, a także po to, by przygotować je do umiejętności zrozumienia dzieł sztuki.

Improwizacja instrumentalna zajmuje szczególne miejsce w opisywanej metodzie i dlatego wymaga umiejętności gry na instrumentach wchodzących w skład Instrumentarium Orffa, które daje szeroką skalę, pełną chromatykę, interesujące brzmienie oraz różnorodne możliwości instrumentacji.

Cała koncepcja pedagogiki muzycznej według Carla Orffa, w której głównymi czynnikami są słowo i dźwięk opiera się na trzech zasadach:

  • kładzenie nacisku na kształcenie poprzez zabawę
  • rozwijanie muzykalności dzieci
  • integracja muzyki, słowa i ruchu

Metoda Rytmiki Emila Jaqyes Dalcroze'a

„Aby wasze ciało stawało się muzyką…”
Emil Jaques – Dalcroze

Twórcą Metody Rytmiki, która powstała w I połowie XX wieku jest Emil Jaques – Dalcroze, szwajcarski kompozytor i pedagog. W kształceniu dzieci tą metodą szczególnie uwrażliwiamy na rytm, który bez wątpienia jest najłatwiej dostrzegalny w muzyce. Poprzez uwrażliwienie dziecka na pozostałe elementy dzieła muzycznego prowadzimy ucznia do rozumienia i odczuwania całości dzieła muzycznego. To, co charakteryzuje praktykę Rytmiki, co czyni ją czymś jedynym w swoim rodzaju, to jednoczesność uruchomienia podstawowych d=rodzajów naszej aktywności: uwagi, inteligencji, wrażliwości i wreszcie ruchu, który prowadzi do sprawdzenia naszej uwagi, tego co się usłyszało i zrozumiało .